Proverbs 31

ৰজা লমুৱেলৰ নীতি বাক্য।

1ৰজা লমুৱেলৰ বাক্য; তেওঁৰ মাতৃয়ে তেওঁক ঈশ্বৰীয় বচন শিক্ষা দিয়া।

2মোৰ পুত্র কি? আৰু মোৰ গৰ্ভৰ পৰা জন্মা পুত্ৰ কি?
আৰু মোৰ সঙ্কল্পৰ পুত্র কি?
3তোমাৰ শক্তি মহিলাক নিদিবা,
আৰু ৰজাক ধ্বংস কৰা সকলৰ পথত নচলিবা।

4হে লমুৱেল, এইটো ৰজাসকলৰ বাবে নহয়, ৰজাসকলৰ বাবে সুৰা পান কৰা উপযুক্ত নহয়;

অথবা “সুৰা ক’ত আছে?” বুলি শাসনকৰ্ত্তাই সোধা অনুচিত;
5তেওঁলোকে পান কৰিব আৰু বিধানত কি আছে তাক পাহৰিব,
আৰু সকলো দুৰ্দশাগ্রস্ত লোকৰ অধিকাৰক বিপথগামী কৰিব।

6বিনাশলৈ যোৱা জনক সুৰা দিয়া,

আৰু বেদনাদায়ক যন্ত্রণাত ভোগি থকা সকলক দ্রাক্ষাৰস পান কৰোৱা।
7তেওঁ পান কৰিব আৰু নিজৰ দৰিদ্রতাক পাহৰিব,
আৰু তেওঁৰ সমস্যাৰ কথা মনত নাথাকিব।

8কথা ক’ব নোৱাৰা সকলৰ বাবে কথা কোৱা,

বিনাশ হোৱা সকলৰ কাৰণ সমূহৰ বাবে
9কথা কোৱা আৰু ন্যায়ৰ জোখেৰে বিচাৰ কৰা।
দৰিদ্ৰ আৰু অভাবি লোকৰ বিষয়ে বিচাৰ কৰা।

গুণৱতী স্ত্ৰীৰ বৰ্ণনা।

10প্রতিভাসম্পন্ন ভাৰ্যা কোনে বিচাৰি পায়?

মূল্যবান ৰত্নতকৈ তেওঁৰ মূল্য অতি অধিক
11তেওঁৰ স্বামীৰ হৃদয়ে তেওঁত বিশ্বাস কৰে,
আৰু তেওঁৰ স্বামীৰ কেতিয়াও অভাৱ নহয়।
12তেওঁ স্বামীৰ বাবে ভাল কাৰ্য কৰে, বেয়া কাৰ্য নকৰে।

13তেওঁ ঊল আৰু শণ সূতা বাচি লয়,

আৰু আনন্দেৰে নিজৰ হাতেৰে সেই সূতা দি কাম কৰে।
14তেওঁ বণিক জাহাজৰ দৰে,
তেওঁ বহুত দূৰৰ পৰা নিজৰ খোৱা বস্তু আনে,
15তেওঁ ৰাতিপুৱা নহওঁতেই সাৰ পায়,
আৰু ঘৰৰ সকলোকে খাবলৈ আহাৰ দিয়ে,
আৰু তেওঁ নিজৰ দাসীসকলক কাম ভগাই দিয়ে।

16তেওঁ খেতি পথাৰৰ বিষয়ে বিবেচনা কৰে, আৰু মাটি কিনি লয়;

তেওঁ নিজৰ হাতৰ শ্ৰমৰ ফলেৰে দ্ৰাক্ষাবাৰী পাতে।
17তেওঁ নিজৰ শক্তিৰে পোচাক পৰিধান কৰে,
আৰু নিজৰ বাহু বলৱান কৰে।

18তেওঁৰ বাবে লাভ জনক যি তেনে বিষয় তেওঁ চিন্তা কৰে,

আৰু গোটেই ৰাতি তেওঁৰ চাকি নুনুমায়। 19তেওঁ টাকুৰি ঘুৰাবলৈ নিজৰ হাত মেলে,
আৰু তেওঁ সূতা ঘুৰাই হাত দাঙি ৰাখে।

20তেওঁ দৰিদ্ৰ লোকলৈ নিজৰ হাত মুকলি কৰে,

অভাবি লোকলৈ তেওঁ নিজৰ হাত মেলে।
21তেওঁ নিজৰ ঘৰৰ লোকৰ বাবে হিম পৰালৈ ভয় নকৰে;
তেওঁৰ ঘৰৰ সকলো লোকে ৰঙা বৰণীয়া কাপোৰ পিন্ধে।

22তেওঁ নিজৰ বিছনাৰ বাবে বিছনা চাদৰ প্রস্তুত কৰে;

তেওঁ মিহি শণ সুতাৰ বেঙুনীয়া ৰঙৰ পোচাক পিন্ধে।
23যেতিয়া তেওঁ দেশত বৃদ্ধসকলৰ লগত বহে,
তেতিয়া তেওঁৰ স্বামী সকলোৰে পৰিচিত হয়;

24তেওঁ শণ সুতাৰ বস্ত্ৰ প্ৰস্তুত কৰে, আৰু বিক্রী কৰে,

আৰু তেওঁ ব্যৱসায়ী সকলক পাগুৰিৰ কাপোৰ যোগান ধৰে।
25তেওঁ বল আৰু সন্মানেৰে পোচাক পিন্ধে;
তেওঁ আহিব লগা দিনৰ বাবে নিশ্চিন্ত হৈ হাঁহে।

26তেওঁ নিজৰ মুখ প্ৰজ্ঞাৰ কথা কবলৈ মেলে;

আৰু তেওঁৰ জিভাত দয়াৰ শিক্ষা থাকে।
27তেওঁ নিজৰ ঘৰৰ লোকসকলৰ চালচলনলৈ দৃষ্টি ৰাখে,
আৰু তেওঁ এলেহুৱাৰ আহাৰ নাখায়।

28তেওঁৰ সন্তান সকলে সাৰ পায়, আৰু যি বস্তু সিহঁতক সুখী কৰিব, সেইবোৰ সিহঁতক তেওঁ দিয়ে।

তেওঁৰ স্বামীয়ে তেওঁক প্ৰশংসা কৰি কয়,
29“অনেক জীয়েকে ভাল কাৰ্য কৰে,
কিন্তু তুমি তেওঁলোক সকলোকে অতিক্রম কৰিলা”

30সৌন্দৰ্য বিভ্রান্তিকৰ, লাৱণ্য মূল্যহীন,

কিন্তু যিহোৱালৈ ভয় ৰখা মহিলা প্ৰশংসনীয় হ’ব।
31তেওঁৰ হাতৰ শ্রমৰ অনুসাৰে তেওঁক ফল দিয়া,
আৰু দুৱাৰত তেওঁৰ কামবোৰক প্রশংসা কৰা।